Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

Άλλο πατριωτισμός και άλλο ρατσισμός.

Έχω δεί ανθρώπους να ξεκινούν με καλές προθέσεις. Έχω δεί τους ίδιους ανθρώπους στην συνέχεια να μπερδεύονται. Τους έχω δεί σιγά σιγά να αλλοιώνονται, να φανατίζονται. Έχω δεί λοιπόν αυτούς τους ανθρώπους εξαιτίας του φανατισμού τους να αρχίσουν να σκέφτονται και να δρούν απάνθρωπα. Είναι πολύ λυπηρό. Είναι λεπτές οι γραμμές, το ξέρω. Όταν όμως έχεις σαν αναλλοίωτη και σταθερή αξία μέσα σου την Ανθρωπιά δεν φοβάσαι, γιατί είσαι σίγουρος πώς δεν θα σκεφτείς ούτε θα κάνεις κάτι που θα βλάψει Ανθρώπους. Ακροαριστεροί κι ακροδεξιοί, ακούστε λίγο τον σοφό Αριστοτέλη που σας προτείνει την "χρυσή" μέση οδό!
Μοιάζετε πολύ μεταξύ σας άλλωστε, πώς μπορεί ο φανατισμός σας να σας έχει τυφλώσει τόσο που να μην το βλέπετε? Μου θυμίζει η κατάσταση φανατικούς οπαδούς Ολυμπιακού εναντίον Παναθηναϊκού, ή Πάοκ εναντίον Άρη. Υποτίθεται ξεκίνησαν να υποστιρίζουν μια ομάδα γιατί τους αρέσει η μπάλα, αλλά στο τέλος την μπάλα την χάσανε. Ας το πάρουμε απο την αρχή.
1ο παράδειγμα:
Έχω δεί άτομο να μαθαίνει για την ένδοξη ιστορία της Ελλάδας και να μαγεύεται απο αυτήν. Να μαθαίνει για τους αληθινούς ήρωες που στην διάρκεια του χρόνου, πάντοτε λίγοι ενάντια στους πολλούς, πάντοτε "μικροί" ενάντια στους "μεγάλους", πάντα άνθρωποι ενσυνείδητοι κι όχι ατομιστές, έκαναν το αδύνατο δυνατό, το για μερικούς αδιανόητο, να κρατήσουν αυτόν τον τόπο ελεύθερο ώς τώρα. Ξεκίνησε να τους θαυμάζει, και με το δίκιο του. Στην συνέχεια όμως έχω δεί να ξεφεύγει ενστερνιζόμενος αρρωστημένες κι απάνθρωπες σκέψεις, αρχίζοντας να μισεί τους άλλους, τους διαφορετικούς, να επηρεάζεται απο ιδέες τέτοιες σαν του Χίτλερ και να θεωρεί πώς ότι διαφορετικό απο αυτόν είναι κακό. Έχω δεί τον ίδιο άνθρωπο να καταφεύγει σε "ακροδεξιούς" χώρους κι ο φανατισμός του να τον οδηγεί σε απάνθρωπα μονοπάτια.
2ο παράδειγμα:
Έχω δεί άνθρωπο να μαθαίνει για τον πολιτισμό, τις αξίες και τα ιδανικά του Ελληνισμού, που έγιναν η βάση για την παγκόσμια φιλοσοφία και διανόηση, για τον παγκόσμιο πολιτισμό. Φιλοσόφους και επιστήμονες που ξόδεψαν την δική τους ζωή μόνο και μόνο για να προσφέρουν στους επόμενους. Έμαθε για τους ανθρώπους που ανακάλυψαν την δημοκρατία. Ξεκίνησε να τους θαυμάζει, φυσικά και με το δίκιο του. Η ελευθερία άρχισε να φαντάζει το πολυτιμότερο αγαθό γι αυτόν. Μετά όμως έμαθε για την χούντα. Τότε άρχισε να επηρεάζεται κι αυτός απο μπερδεμένες, αρρωστημένες σκέψεις που σύνδεσαν εντελώς λανθασμένα στο μυαλό του πως: Χούντα-δικτατορία=Ενάντια στην ελευθερία=ΚΑΚΟ. (οκ μέχρι εδώ). Επειδή οι χουντικοί όμως ανέφεραν λέξεις όπως πατρίδα, έθνος, θρησκεία κλπ ο άνθρωπος έκανε το σφάλμα να ταυτίσει αυτές τις έννοιες με τις προηγούμενες. Δηλαδή πατριωτισμός=χούντα=κακό. Έχω δεί λοιπόν κι αυτόν να παρασύρεται απο τον φανατισμό του καταφεύγοντας σε "ακροαριστερούς" χώρους και να οδηγείται κι αυτός σε απάνθρωπα μονοπάτια.

Αυτοί οι 2 άνθρωποι ξεκίνησαν να σκέφτονται κάτι υγειές, θα μπορούσαν να είναι αδέρφια, θα μπορούσαν να ήταν φίλοι και να έκαναν παρέα, θα μπορούσαν να είναι ομάδα και να συνεργάζονται σε πολλούς τομείς αξιοποιώντας όσα έχουν μάθει και θέλουν να προσφέρουν. Τι κουτό, όμως, κατέληξαν να σκέφτονται αρρωστημένα και να νομίζουν πώς είναι αντίπαλοι.
Άρα έχουμε διαστρέβλωση της έννοιας πατριωτισμός κι απο τους "μέν" κι απο τους "δέ".
Κι εξαιτίας μιας παρερμηνευμένης έννοιας και μετατροπής της απο κάτι θετικό σε κάτι αρνητικό (κι εξαιτίας της έλλειψης της σταθερής αξίας που ανέφερα πιο πάνω, της ανθρωπιάς) συμβαίνει μια σύγκρουση που δεν χρειάζεται, δεν προσφέρει, μόνο καταστρέφει τους συγκρουόμενους.
Αυτό είναι το αποτέλεσμα της σύγκρουσης 2 "ομάδων" που οι διαφορές τους είναι λιγότερες απο τις ομοιότητές τους.

We are humans, we are brothers. We love our family, we love our country, we love our planet, we love people and we love life!

Έτσι μόνο πετυχαίνεται ισχυρή ενότητα ικανή να προβάλλει ισχυρή κι αποτελεσματική αντίσταση σε δύσκολους καιρούς όπως αυτούς που ζούμε τώρα, μέσω της συνειδητοποίησης και της ανθρωπιάς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

There Are Two Modes of Being

There are two modes of being Theodoris Tsiamitas There are two modes of being: a) Being conscious by choice, by carefully monitor...